Kin ve gurur
Icimde son zamanlar büyük bir boslugun acildigini hissediyorum. Amacladigim bazi karakter cizgileri,
senelerce gayret gösterip, icimin rahat olacak sekilde hareket etme ugraslarim, tek tek elden gidiyor sanki.
Zaman zaman duymamazlikdan geldim,
hosuma gitmeyen, yavas yavas, tertemiz hisslerimi kaplayan cirkinlikleri.
Bir Insani bile bile kötülüge itebilirmiyim??
kesinlikle hayirdir cevabim, ilk etapda.
Fakat su anda, oooh olmus ona, o daha görecek...
diyebiliyorum hemde hic hisslerime karsi gelmeden.
Hic acimadan.
Kendime böyle düsüncelere "yer yok" dedigim günler gelmiyor bile aklima,
oysaki böyle düsüncelere yaklastigimda, hemende nasil benden uzakta tutmaya basarmistim.
Neden simdi yine o cirkin hissler yakaladi beni???
Öyle cirkin hissleri gecmisken, mücadele edip üstümden atmisken,
Neden yine bana yetistiler, coook geride kaldiklari halde?
Bu durumda güc gerek bana, sabir gerek bana;
Yavasladim mi yoksa yolumda, bazi degerlerimi´mi kaybettim?
Böyle düsünceler beni cok rahatsiz etmeye basladi,
bu rahatsizlikdan kurtulmanin bir yolu olmali,
Allahim bana yardim et, diye dua ediyorum.
Tesadüf ya kismet ya, bakalim gözümü acan hangi kitap oldu,
hangi yazi oldu, hangi olay gözümün önünden gececekdi´ki uyanayim, yönümü degsitreyim diye cok bekledim, fakat geldi buldu beni.
Ak sacimiza ragmen, cocuklar gibi, hem kaynar suyu
ayagimza döküyoruz, hemde oturup agliyoruz.
"suc bende" demesini ögrenmeliyiz.
Hic degilse hatalarimiza gögüs gerecek cesarette olmaliyizki,
hatayi hata bilelim ve tekrarlamayalim.
Bunu okudukdan sonra zorlu yollardan gececegimi anladim,
cünkü hatalarimi bulmaliydim, kendimi sorgulamaliydim;
nerde hata yapdim demeliyim ve kendimle yapacagim mücadelenin hicde öyle kolay olmadigini biliyordum.
Genel amaclarimi gecirdim gözümün önünden.
Amacim neydi?
-Hic bir Insan ile dargin olmamak-
Gurur denen kötü ahlaki üzerimden atmayi basarmisken, neden yine bana yanasmasina izin verdimki....
basdan basa bir hata!!!!
Beni ezen, beni gülen,benimle alay eden, insanlara karsi hosgörülü olabiliyordum bunu basarmisken neden simdi basaramiyorum....
bu ikinci hata!!!!!!
Bu hatalarimi düsündükce, üzüldükce, ne düsünmeli, diye sorunca kendime.
Sana kötülük yapana iyilik yap diye bir amacim vardi.
Sevdigim hareketler icinde en cok deger verdigim karakterdir,
ama insani birakmiyorlarki!!!
Neden tertemiz düsüncelerimi, ahlakimi, bozuyorlar, beni yönlendiriyorlar, ben neden kendimi yönlendiriyorumki???
Bende o hic begenemdigim kisiler gibi oluyorum, onlar gibi oluyorum,
bir insanin basina bir felaket gelemsini istiyorum....
ama öyle istiyorlar!!!
Onlardan ne farkim varki???
Demekki bütün emeklerim, kendimle verdigim mücadelerim,
hepsi bosa cikti!!!!
hepsi gereksizdi, bosunaydi!!!!
Cok sinirlenip "ne Ayseler, ne Fatmalar, ne Aliler, ne Mehmetler, benim huzurumu bozamiycak;
diye icimden haykirdigimi anladim.
Ömrümün sonuna kadar ugrsassamda, icimi yavas yavas elde etmek isteyen kötü ahlaklar,
sinsice hislerimi yüregimden söküp atacagim.
Ahlakimi Para yüzünden, san söhret icin, gözü doymazlik uguruna bozmak isteyen,
Ayseler, fatmalar, aliler mehmetler´e o zaferi kazandirmayacagim.
Benden; yasamimdan ben sorumluyum, ve kendim nasil istersem öyle egitir ve ona göre davranmaliyim;
Kisiligimi gelistirmeliyim,
onlar istedi diye degil, onlarin istedigi gibi degil.
Bunu anlayinca, icimdeki boslugu doldurmak icin cok az kaldigini anladim ve eski yolumda devam ettim.
Kin´i Gururu zifiri karanliklarda bogusan gönlümün kara sayfalarini
söküp attim icimden.
kadife
Konu: Icimizde Kin ve gururun izi kalmasin... 
Salı Eyl. 18, 2007 12:30 am