Ben icindekilere mühür vurmus sirlarini kimseye anlatamayan Insanim
Aradigini bulamayan, zifiri karanlikta isik arayan kisiyim.
Yollarim darmadagin, perisan adim atmaya takatim kalmamis bir varligim.
Pesine düserim hayati anlamsiz kilan, olduguyla yitinmeyenin,
Pesine düserim mazlumun ahini alanin.
Pesine düserim yolda yürürken, karincanin üstüne basanin
üzülerek boynunu bükerek agacin ta tepesinden yere düsen hüzünlü yapragin ASKINA; bunu yaparim.
Sahteligi, vefasizligi bagira bagira tüm dünyaya duyuracak sekilde anlatirim biraksalar.
Yalanla dolanla ihtirasla gönüllere nasil girildigini anlatirim; biraksalar.
Duymak istedikleri kelimeleri duymalari icin canla basla ugrasan ve bunu muazam bir sekilde basarabileni bulamassiniz; aramayin...
Kalemim konusur ya; ona darilmayin, onu yönlerndiren insan yine benim.
Topragin altinda binlerce kesfedilmemis altin var; bulunmadigi taktirde degersiz olurlar ya; iste bende onlardan biriyim.
Bir kazma gelip beni oradan cikartacak,
sonra degerim bicilecek,
sonra kullanilacagim,
sonra elden ele verilip seyrime doyum olamiyacak;
sonra satacaklar beni;
sonra mi?
Bir cok degerli varliklari oldugu icin, beni kücümseyerek, bir kutunun icine birakacaklar.
Iste o zaman zifiri karanlikta isik arayacagim, bulamayinca, mühürlenmis sirlarimi savuracagim kutunun icinde kimse duymayacak.
Sirim var dedimya icimde bundan bahs etmistim, savruldugu icin zifiri karanlikta, kutunun icinde bir isik ariyorum. caresiz.
Kazmadan sonra beni kurtaracak, beyaz eldivenlerle kutuyu acacak beni oradan cekip alacak bir el gerek;
Ki acimasizlarin pesine düseyim.
kadife
Konu: Ben icindekilere mühür vurmus sirlarini kimseye anlatamayan 
Cuma Ağus. 24, 2007 2:09 pm